Desem ki,
Çok yoruldu yüreğim,
Gel......
Dindir içimdeki bu özlemi,
Ya da,
Gel......
Söküp al kalbimden;
Unutsun seni!
Bu kadar canım yanmasın,
Olmaz mı?
Desem ki,
Mecalim kalmadı yürümeye,
Gel......
Yolları kısalt,
Düştüğüm yerden kaldır.
Ya da çak bir kibrit,
Bitsin,
Kül olsun,
Yanarken seyret.
Bu kadar çok canım yanmasın,
Olmaz mı?
Desem ki,
İlacım bitti,
Son demindeyim hayatın.
Sensiz yaşayacaksa,
Varsın son bulsun.
Çaresi yok dersin,
Elimden geleni yaptım dersin
Bu kadar çok canım yanmasın,
Olmaz mı?
Desem ki,
Maviler mavisini kaybetti,
Beyazlar daha çok yakışacak bana.
Bir avuç mutluluğu çok görme,
Olur mu?
En azından,
Son defa göreyim gülüşünü...
Bu kadar çok canım yanmasın,
Olmaz mı?
Biliyorum,
Diyecek çok bir şey kalmadı aslında.
Son zamana kadar,
Bende sevginin baki kalacağına emin ol.
Gelmeyeceğini,
Hiç sevmeyeceğini bile inanarak,
Gidemedim senden,
"Özür dilerim," deseydin...
Bu kadar canım yanmazdı,
Emin ol.
Kayıt Tarihi : 10.11.2025 22:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!