Yoruldum Ey Yar Şiiri - Aysel Tarcan 2

Kalbinden sevdamı kesip attırdın
Umut yelkenine sarıldım ey yâr
Yaşanmış maziyi esip attırdın
Bu kaçıncı deprem yarıldım ey yâr

Senden ömür değil bir an istedim
Ufkuma doğacak bir gün istedim
Çıkmaz sokağımda bir yön istedim
Peşinde koşmaktan yoruldum ey yâr

Düşmanım bile dost görünür oldu
Mutluluk kedere bürünür oldu
Gururum yerlerde sürünür oldu
Ayaklar altına serildim ey yâr

Pes etti yüreğim nerdeysen çık gel
Küskün kaderime yeniden ak gel
Çöl sıcaklığıyla dünyamı yak gel
Cehennem koruna sürüldüm ey yâr

Cebren toprağımı eşiyorum ben
Sevda ateşinde pişiyorum ben
Ömür takviminden düşüyorum ben
Ecel bohçasında dürüldüm ey yâr

Aysel Tarcan