Yoruldum çok yoruldum Şiiri - Murat Ülkü

​Ben seni çok sevmiştim,
En derinden
En içten
Öyle ki,
Sırf sen varsın diye,
Ben bu yalan dünyayı bile sevmiştim.
​
​Ben sana hiç yalan söylememiştim,
Ne bakışlarımla,
Ne sözlerimle,
Ne de suskunluklarımla.
Sana hep doğruyu söylemiştim.
​
​Ben sana ilk dokunduğumda,
Yüzüme bil ki ay vuracak,
Ben seni ilk öptüğümde,
Ruhuma bil ki bahar gelmiş olacak.
​
​Sanki her şey bir rüyaydı,
Sanki bir peri masalıydı.
Sanki bir daha hiç bitmeyecekti.
Bitmesi imkansızdı.
​
​Ama bitti,
Uyandırdın beni,
Bir rüyadan uyandım.
Ben rüyama doyamadan,
Hayallerimden koparıldım.
​
​Şimdi ben ne yaparım?
Hangi yola giderim?
Ben şimdi,
Senden sonra nasıl yaşarım?
​
​Seninle güldüğüm anlar,
Seni düşündüğüm geceler,
Şimdi hepsi bir bıçak gibi,
Kalbimde bir iz bırakmış.
​
​Ben şimdi,
Bırak beni,
Unut beni,
Yok say beni,
Dediğin bir yalancının sevgisizliğinde,
Tek başıma kalmışım.
​
​Ben bir zamanlar,
Benim için ağlayan bir kadının
Ellerinde hapsolmuşum.
Ben şimdi,
Ne yapacağım?
Ben şimdi,
Sana nasıl bir veda yazacağım?
Ben şimdi,
Sana nasıl
Veda edeceğim?
Ben şimdi,
Nasıl nefes alacağım?
Ben şimdi,
Nasıl ayakta duracağım?
​
​Çok zordu,
Çok zor olmuştu her şey.
Ben seni seviyorum derken,
Sana daha çok aşık olmuştum.
​
​Şimdi ise,
Sensiz bir hayatın
Ortasındayım.
Ne yapacağımı bilmiyorum,
Hangi yola gideceğimi bilmiyorum,
Ama
Seni asla unutmayacağımı biliyorum.
​
​Ben seni,
O çok sevdiğin denizin,
Mavisine yazacağım.
Ben seni,
O çok sevdiğin gökyüzünün,
Rengini yazacağım.
Ben seni,
O çok sevdiğin yıldızların,
Işığına yazacağım.
Ben seni,
Ben seni,
Ben seni,
Sonsuza kadar seveceğim.
​
​Ve ben,
Hiç yalan söylemedim,
Hiç bir zaman,
Yalan söylemeyeceğim.
Ve ben şimdi,
Gitmek zorundayım.
Yoruldum beklemekten,
Ve karşılıksız sevmekten
Yoruldum,
Çok yoruldum......