...kaybetmekten yoruldum...
Suskunluğuma bir hüzün damlası daha ekledim..ve yitip giden zamana hediye ettim yüreğimi..iki damla gözyaşı saklı ömrümde...
Saklıyorum onları...En büyük acıya bile ağlamıyorum artık..Sadece izliyorum...Elimde en son iki fidan vardı..yeşermeye hazır..her güzel şey gibi onlarda yok olmak üzere...Bir lodos esti benim memleketime...Kırıp geçirdi herşeyi..fidanları diriltmeye çalışıyorum tekrardan hayata döndürmeye...
YÜREĞİM BENİM UMUDUM.....
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını