Sabah kalkıp, yüzümü yıkamak için aynaya baktığımda yüzümdeki çizgilerin gittikçe çoğaldığını fark ettim.
Saçlarımda ve bıyıklarımdaki beyazların sebebinin kendim olduğumun bilincindeyim.
Herkesi, kendimden daha değerli gördüm.Ağlayanla ağladım, gülenle güldüm. Derde ortak acıya yoldaş olduk.
Başkaları üzülmesin diye kendimizi ne kadar üzdüğümüzü,neler yaptığımızı neleri görmezden geldiğimizi,
Fakat kendimizi mutlu etmek için hiç bir şey yapmadığımızı düşündüm de; boşa harcadığım çabalara ve zamana üzüldüm.
Çünkü hiç bir zaman karşımızdakilere verdiğimiz değerin karşılığını göremedik.
Onlarla ağladık, biz ağladığımızda onlar güldüler.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm