Yorgunum Şiiri - Yasin Uysal

Bastı yine efkar gecenin şafağında
Uzun uzun düşünüyorum
İşi gücü bıraktım sadece düşünüyorum
Aldatmasın bu uzun sessizliğim,
İçimde ne fırtınalar kopuyor...
Mecbur olmasa nefes bile almayacağım
Koca bir öküz oturdu sanki göğsüme,
Kalkmaya da hiç niyeti yok gibi...

Martıların kahkahaları başladı yine
Ağlanacak halime gülüyor onlar da
Gözlerimde iki damlacık yaş,
Ruhum azgın dalgalarla boğuşuyor.
Gök kubbe ise eski bir dost gibi,
Tüm ihtişamını sergiliyor adeta.
Ama yetişmiyor kolum bir türlü,
Açamıyorum kahrolası tül perdeyi.
Zaten ayakta zor duruyorum.
Yorgunum, çok yorgunum;
Bir tutunamasam...