Yosun tutan her zirvenin rüzgarını,
vicdanında estireceğine,
vadilere yalnız düşen gölgenin,
öfkesi, bırak ağlasın ardından.
Zaman tasına üfledikçe oynayan,
yorgun gölgeni içeceğine,
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta