Yön Ve Yer Şiiri - Zeynel Abidin Şeker

insanı farklı kılan
baktığı yön
durduğu yerdir çocuğum
yoksa
tarladaki buğday gibiyiz hepimiz
aynı suyla sulanır kökümüz
yok kimsenin kimseden farkı
olmasa elinde
topu tüfeği ve tankı
dokuz sa
dokuz aylıktır herkes
ister altın
ister gümüş
isterse paslı bir tenekeden olsun tepsi
yetmiş seksen bilemedin yüzdür
topu topu yaşadığımızın hepsi
bu kin bu öfke bu savaş
bu yoksulluk bu bencillik bu kavga neyin nesi...
insanı farklı kılan
durduğu yer baktığı yöndür çocuğum
marabaysan ağana
işçiysen patronuna
aşıksan sevgiline
öyle bir bakarsın ki
devleşir gözünde bu insanlar birden
fakat
ağa sensen
patron sensen
paşa sensen
nasılda küçülür gözünde
bir karınca gibi insan
insanı farklı kılan
baktığın yön durduğun yerdir çocuğum
yoksa tarladaki buğday gibiyiz hepimiz
aynı suyla sulanır kökümüz