Lacivert göklerin altında yürüyorum,
Bakmadan ardıma, kaybetmeden cesaretimi.
Uzaklardan, durmadan uğuldayan sesler duyuyorum.
Dağları, tepeleri aşarak yeniyorum esaretimi.
Susarak bazen, söylüyorum sözlerimi.
Kan ağlarken içim, güldürüyorum etrafımı.
Hatırlamak için seni, kapıyorum gözlerimi.
Bir vazoyu devirmiş gibi istiyorum affımı.
Kan kokusu almış bir kurt gibi,
Arşınlıyorum karanlığı.
Yolunu kaybeden köpeklerin yoktur sahibi,
Ve en çok onlar korkutur kartondan tiranlığı.
Ben yolunu kaybeden bir kurdum.
Ama hiç değilse vatanımda kayboldum.
Bana göre değil korkak avcıların tasması,
Taktım ceddimin şeref madalyasını, rabbime kul oldum.
Kayıt Tarihi : 20.4.2019 12:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!