Susamıştı yüreği yolcunun, bir damla sevgiye, paylaşmaya ve hayatın bütün renklerine. Artık yollardaydı ayaklar, ne zaman biteceği bilinmeyen bir yolculukta.
Sokak sokak, şehir şehir onu arıyordu, gölgesinin bile yorulduğu kaldırımlarda.
Ancak hayatın bütün renkleri keşfedilince görülecekti gül yüzü.
Gece ve gündüz arasında yorulan gözleri bakarak gözlerine,
Yürümekten isyan eden ayakları demir atacaktı birlikte yelken açmak için O'na.
Her rengin anlamını yaşayıp derinden hissettikçe,
Gölgesi düşüverecek iz bırakan yüreğine.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta