Susamıştı yüreği yolcunun, bir damla sevgiye, paylaşmaya ve hayatın bütün renklerine. Artık yollardaydı ayaklar, ne zaman biteceği bilinmeyen bir yolculukta.
Sokak sokak, şehir şehir onu arıyordu, gölgesinin bile yorulduğu kaldırımlarda.
Ancak hayatın bütün renkleri keşfedilince görülecekti gül yüzü.
Gece ve gündüz arasında yorulan gözleri bakarak gözlerine,
Yürümekten isyan eden ayakları demir atacaktı birlikte yelken açmak için O'na.
Her rengin anlamını yaşayıp derinden hissettikçe,
Gölgesi düşüverecek iz bırakan yüreğine.
İşte o zaman kavuşacak yolun sonunda hasretle uzanan eller.
Bitmez denilen yolların bittiği, onu bulduğu yerde,
Yüreğindeki bütün renkleri sunacaktı ona.
Çünkü gülüşü pembe, düşleri mavi, hüznü sarı..
Çünkü o dünyanın bütün renkleriydi.
Omuza dokunan bir el, anlaşılmayan ispanyolca sözler,
Sonra yarım kalıyor bir rüya daha.
Kondüktöre cebindeki sayısız biletlerden birini gösterip,
Rüyasını gerçekleştirmek üzere devam ediyordu yolculuğa.
Daha keşfedilecek renkler, yürüyecek yollar ve kavuşacak bir yürek vardı yolun sonunda onu bekleyen.
Kayıt Tarihi : 1.8.2013 00:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!