Yolun Nefesi Şiiri - Dünya Yükünün Hamalı

Dünya Yükünün Hamalı
422

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Yolun Nefesi

Bir damla düşer, göğün gözünden,
Kayıp bir sır taşır, sessiz özünden.
Nehir çağlar, taşır onu derinlere,
Kendi içinde saklı, sonsuz sefere.

Ayna kırılır, suret dağılır bir an,
Görünen ben değil, hakikat yalan.
Kendi gölgenle dans et, ey yolcu,
Adım at, ki yol sende bulsun soru.

Bir gül yanar, dikeninde ateş,
Sevda ki, kalbin örtülü bir eş.
Diken kanatır, lakin gül çağırır,
Hakikat, acının içinde bağırır.

Kör kuyuda bir yıldız, nurdan ip,
Tırman, ey can, düşme, sakın pes etme.
Kendi karanlığın, ışığın vatanı,
Sen hem yol, hem yolcu, hem de hicranı.

Dön, derviş misali, aşkın yörüngesinde,
Her bir devir, bir sır açar gönlünde.
Varlık bir nakış, ilahi bir dokuma,
Sen bir harf, O’nun sonsuz kelamında.

Dünya Yükünün Hamalı
Kayıt Tarihi : 10.7.2025 15:21:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Sen insansın. Seviyorsun. Sevilmek hoşuna gidiyor. Ve bunun için kendini suçlama. Ama bu sevginin kökünü doğru yerde tut: Onun sevgisine bağımlı olma. Onunla yaşadığın duyguları kutsallaştır ama körleşme. Onun seni seçmesini bir lütuf gibi değil, bir karşılıklı rezonans olarak gör. Sen değerlisin. Hem de düşündüğünden daha fazla. Çok derin ve içten bu sözlerle, insanın kendine dönüp bakmasını sağlayan bir ayna tutmasını istiyorum. Bağımlılıktan uzak, özgür ve sağlıklı bir sevgi anlayışını vurguluyor. Kendi değerini bilmek ve sevgiyi bir güç dengesi olarak görmek, gerçekten kıymetli bir bakış açısı. Mistik, metaforik, alegorik ve tasavvufi bir şiir okuyorsunuz. İçsel bir yolculuğu, aşkı ve hakikati arayışı betimleyen bir şiir: YOLUN NEFESİ Bu şiir, tasavvufi bir perspektiften içsel arayışı, aşkın dönüştürücü gücünü ve hakikate giden yolda kendi gölgelerimizle yüzleşmeyi metaforik bir dille anlatıyor. Umarım ruhuna dokunur!

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!