Yolum sus’a düşer... belki ölürüm Şiiri ...

'...Biz birdik,aşığıydık hüzzamın
Ufuklar
Ki ardında olana özlemle
Kendimi bulduğum,
Ben işte sen(in) dim ...'

tebrikler berna hanım,güzel olmuş.

Yolunuz sus'a düşse de avazkar dizelerde güz kırığı, can eziği,

duyumsatan şiirinizi kutlarım,

çok güzel dizelerdi.kutluyorum.

Bu güzel şiir için usta kalemi tam puanla kutluyorum...saygılar.

Yürek niye acır...Şiir neden acıtır insanı.Bitmeyen birşeyler vardır ve de beslenen bir umut.
Yüreğin ''sus''masın güzel şair.

Kutluyorum.

Söylenemez sözlerin masalıydı içinde kaldığımız yaşamlar... Belki bir hasretin kol bekçiliğiydi yüreği tutulmaz yapan... Ardına baktığımız bir yaşamdı aslında suskunluğa düştüğümüz... Susuşların ardına saklanan kör bir yaşamdı belki de umarsız kalamadığımız... Andır, hep anların içinde gizli olan düşleri içine saklayan. Andır o anların içinde düşlediklerimizi suskunluk fırtınasına savuran...
Andır O anların içindeki tüm anlar seni düşlediğim ve yokluk zamanlarımdır anlarımı siyaha atan...
Oysa hep mavilerdeydi gözüm, oysa hep mavilere yeniden bakmaktı isteğim...
Sendin hep tüm düşlerimdeki masal kahramanım...
mustafa yılmaz
ant+10

Ahh.. Kıyıldı içimin dağları.
Lime lime düşler savurdum,
Attım körfeze.
Alınmam artık ardımdan yakılan ağıtlara
Yolum sus’a düşer... belki ölürüm

Siz çok yaşayın harika bir şiir içten samimi bir anlatım- saygılar...