Yollar Kapalıysa Şiiri - Yorumlar

Bilirsin şiirden anlamam ben...
ama iyi şiir okudum mu,
yüreğim yeşerir...
bir de iyi insan gürdüm mü
gözlerim yaşarırdizelerinde
YAŞARDI GÖZLERİM İŞTE
budur benim turnusol kağıdım..
gözlerim...
DOSTLUKLA..

Bilirsin şiirden anlamam ben... ama iyi şiir okudum mu, gözlerim yaşarır. yüreğim yeşerir dizelerinde. YAŞARDI GÖZLERİM.. budur benim turnusol kağıdım.. gözlerim...

Günün şiiri köşesinde sizi görmek güzel ama, biraz geç kalınmış bir seçim gibi.. Tebrik ederim nice şiirlere...

Çok duygusaldı kaleme sağlık...

Şiir okudum yine. Siz gereğini yapmışsınız ama yine de bağışlanmanızı diliyorsunuz. İşte erdem bu olsa gerek. Teşekkürler Necdet Hocam.

Şiir müthiş çarpıcı bir finalle başlıyor aslında. Şiiri okurken zamanda yolculuk yapıyoruz. Bir nevi 10'dan geriye sayıyoruz. Ve yine müthiş bir giriş çığlığıyla bitiyor şiir.Ağzımızdaki ferman gözyaşına bulanıyor. Şiir ne kadar içimizi titretse de kalem dirhem tiremiyor. Bu mükemmel şiiri kutluyorum.Necdet Arslan'a saygılarımla.

incecik vurgular gizlenmiş zamana..zamanın Türkiyesine...yani şu yeni ve de onulmaz hallerimize...

şiir bana dokundu açıkçası...dokunulmayan kadınlar adına dokundu!..

kutladım selam ve sevgiyle..

Yollar harami açma yaramı perişanım ben diyen türkü geldi aklıma şiiri okuduğumda..bir ay doğar ilk akşamdan geceden diye başlayan türkü...

yarası olmak iyidir..

şöyleki şair necip fazıl söylemişti..

yaran kabuk tutmasın, her an deş tazelensin
sen ağla, gafil gülsün, nâdân yelpazelensin

saygılarımla efendim...

kanra rümuzlu arkadaşın benim yazdıklarımı tefsir ve tevil eden görüşlerinin büyük kısmına katılmıyorum..

ikinci yeniciler ki önde gelenleri turgut uyar, edip cansever,cemal süreya ,sezai karakoç gibi şairlerin halka yüksekten baktıklarına katılmıyorum..sadece avamın bilgisinden yüksekte bir yerde olduklarını düşünüyorum..

ikinci yenicilerden önceki kuşakta müstakil bir isim olan necip fazıla birisi der ki..siz kendinizi fevkal beşer addediyorsunuz..cevap olarak şunu söyler necip fazıl..ben kendimi favkal beşer olarak görmüyorum lakin siz ve sizin gibilerin tahtel beşer olduğuna şüphem yok...

kısa bir not..o günün osmanlıcasından günümüze alırsak fevkal beşer , üstün insan, insan üstü; tahtel beşer de insanlık altı anlamında..

ikinci yeniciler halka üstten bakmıyorlardı..sadece entelektüel birikimleri , geniş kitlelerle diyalog kopmasına neden olmuştu...geniş kitlelerin düzeylerinin yükseltilmesi mi , yoksa bilgili insanların, bilgilerinden vazgeçmeleri mi doğrudur..

şark dalkavukluğu, halk dalkavukluğu ,riya kokan alçakgönüllülük artistliğinden hoşlanmam.., mütevazi gibi davranan ancak nefsine azıcık dokunulduğunda dünyanın en büyük egoistine dönüşen riyakarlardan da ..

aydınla , halk arasındaki uçurumun kapanması iyi olandır..ama bu avami'de buluşma değil , havas'ta buluşma olması şartıyladır...benim görüşüm böyledir..ve tevil götürmeyecek kadar nettir..

Gerçeğe dokundum
H/içlendim..

Şair yalnız doğar, yalnız ölür.Yalnızlık silinmez/kaçınılmaz kara bir leke gibi yapışmıştır ve yazılmıştır alnına. Kalabalıklar içinde bile hep yalnızlığın ağır sancısını çeker. Yaşamına anlam katan sevdikleri/değerleri/halkı/umudu da olmazsa hepten çıldıracaktır O. Yalnızlık şiirin iksiridir. Kalabalığı gürültüyü, yarışa sürülmüş deli taylar/tazılar gibi koşuşturmacayı, kaosu, hengâmeyi sevmez. Dinginliği, huzuru ve sessizliği sever. Mısraların otantik kokusu şehirlerde bulunmaz. Ki o yalnızca görkemli ve erişilmez dağlardan esen hoyrat rüzgarların doğal serinliğinde katıksız bir yürekte hissedilebilir. Özetle şiir, dokunulmamış/sürülmemiş körpe topraklarda serpilip, uç verebilir ancak…