Şimdi çal başını çinki taşlara
Her yüze gülene kanmışsın gönül
Bir hayal uğruna kor ataşlara
Boş yere tutuşup yanmışsın gönül
Bakmadan vakitsiz geldiklerine
Coşmuştun kapını çaldıklarına
Şimdi bak yâr diye bildiklerine
Kimleri sevgili sanmışsın gönül
Kimini tarife yetmezken kalem
Kimine çok gelir iki çift kelam
Yolcular bir âlem hancı bir âlem
Yolgeçen hanına dönmüşsün gönül
Kimisi bir gece kalıp da gitmiş
Kimisi başını alıp da gitmiş
Kimisi ömrünü çalıp da gittmiş
Ne gülmüşsün ne de onmuşsun gönül
Kiminin boyunu boyun tutmamış
Boyun tuttuğunu huyun tutmamış
Kimine ettiğin oyun tutmamış
Kapının önüne konmuşsun gönül
Kimi teli kırıp sazı bırakmış
Kimi onmaz yara izi bırakmış
Her biri ayrı bir sızı bırakmış
Her derdin durağı senmişsin gönül
Gönül gel sözümü dinle agâh ol
Mülkî’nin hâline bakıp ibret al
Bari bundan sonra doğru yolu bul
Hep yanlış katara binmişsin gönül
Aslan Avşarbey (#Mülkî)
01.04.2025-Kayseri
Kayıt Tarihi : 7.8.2025 13:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!