Yolda Olanlar Konuşsun Şiiri - Adem Tok

Baharı sözlerle kandıramazsınız
O laflarınızla gelmez
Nasıl direttiğini
Ne fırtınalar yediğinde kar altında kaldığını bilemezsiniz
Nöbeti devrettiğinde ki inancını
Sırası geldiğinde kararlılığını anlayamazsınız
Yolda olanların hikayesini kendilerine sorun
Onlar bile sendeler anlatamaz
Yetmez kelimeleri
Hatırlanmaz onca anı sokak sokağa çıkmayınca
Fakat heyecanı tebessümlerinde
Fakat yılları alın çizgilerinde
Halep önlerinden sökülüp çalınan
Zeytin ağaçlarına
Nazımın yüzyıllık çınarlarına benzer
Bıçak kemiğe değdiğinde bir zafer nidası
Ölümü yenenlerin

Bahar sizi dinler mi ?
Bir kardelen gibi asi ve üretken
Bir ana gibi sahiplenen cefâkâr
Pirimin itleri gibi temiz
Bedreddin gibi darağacına çıkmayınca
Yüzülmeyince mansur gibi...