Yolculuk ölüm Şiiri - Servet Balıbey

yolculuklar var dostlar, karanlıktan şafağa
doğum sancısı ölüm, beklenen bir sabaha

yola çıktım uzun yol, göğe yolculuk sefer
bir kalabalık gider, yerden göğe bin sefer

yürek yük olmuş cana, gözde bekleyen bir nur
sırtımızda kevserin, hasretiyle dönen kur

ay susmuş, yıldız yasta, geceye düşmüş izler
her adımda yankılanır, semaya giden sözler

üfleyen bir sur sesi, dirilir eski beden
ışık örter karanlığı, hakikati görür ten

gönül bir kafesteydin, şimdi uçmakta hürsün
dünya geride kaldı, tüm hakikat görünsün