Ben bir kusum, beyaz bir güvercin
Sana söylemismiydim hic
Kanatlandim, uctum uctum
Yorulunca bir dala kondum
Daldaki yaprak oldum
Rüzgar dokundu yüzüme
Yagmur yagdi üstüme
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Yaşam sonsuz döngüden ibaret, tasavvuf ehli kadim ustalar buna Devriyye derlerdi.O'ndan gelip yaşamın her formuyla O'na dönmek ve BİR olmak anlatılırdı...Şiir doğu mistizmin ruhunu yakalamış;evrende var olan ya da var olduğunu tasarladığımız her şeyin bir olduğu ve dolayısıyla her varlıkta biraz da kendi izlerimizin olduğunu lirik, içten anlatıveriyor şiir; affetme bilgeliğini özümsemiş,koşulsuz sevmeyi öğrenmiş bir yüreğin yaşamı sonsuz kabullenişinin bir yansıması...
kutlarım
Dogayla icice gecmis siir, yaprak yaprak dökülmüs yürek, guvercin gagasinda sevgi getiriyor, kirlangic kanadinda umut... Yureginize saglik, dost..
Tebrikler.Muhiddin Ate?
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta