Yolculuk Şiiri - Didem Atav

Yolculuğa çıktı ayın köpüren yakamozu
Şehirlere doğru
Muhtemelen dolambaçlı yollari seçti
Seçtiği bu yollarda seyreden leri selamlayarak gecti
Hadi evi bozulmayan hanı da bul parıldat
Olmuyor mu ,olur !

O yöne bu yöne
Gün dogdu guneye
Gun batti kuzeye
Senin zamanin şimdi karanlık bu golgesiz
Köpürüver de gencecik ol!

Geldi zamanim -iyi zamanlar- !
Gormeden ölmeyecegim
Köprü altı ışıldar.

Hadi dön o yolculuklardan ayın köpüklü ışığı

Öfkenle yatıştır ;yatmışı ,dalmışı...
Kalsinlar denizin aydınlanışını tutmaya
Tutulmaya katılsınlar

Yolculuklar bu yöne komşu ,bizim haneyi parıldatmaya
Sizin haneyi parıldatmaya
Cümle haneler yolunu gözlüyor ,
Özlüyor, bu sessiz koca şehirler
Gürültü etmez derinden
Koparilmaz enginden.

Enginde yavaş yavaş değil
Enginlerden koşa koşa çık gel

Birtek , işlerin hoş gelmiş olsun
Ölsün onduran , bitsin bildiren

O yakamoz yikasin tüm sınırları
Dogudan batıya yaya yürüyüşü olsun ,dikenli tellerin kesildigi

Birey olsun ; benim olsun, senin olsun,ae
Bizim olsun

Kopuklerde derinlerde yavaş yavaş
Kulaç kulaç

Kalsin hadi tamam ,sadece,
Satirlarda cizgilerde satirbasindaki kirmizi cizgi kalsin

Martilarin kanatlari mavi poyrazlarla dolarken mevsim yaz olsun

Solgun koltuklar fabrika karenin içinde cemberimsi spiral le çıkış a varsin.

Bak köpürünce yakamoz , keyfince çıktı balık kavgası da "kavgasız" lığa

Sen oldu ben oldu biz oldu demisti bu sairin hüsni talil"i !
Ve aksın hüsn'i talil çeşmesi

Satirlarda Sehirlerde Yeniden köylerde
Köylülükte yakamoz
Cingeneler zamaninda
Düşlerin ortasinda

Verdigin değerde,
tecâhül- ü arif"te
Benim haddimde hadsizligimde
Hakliligimda haksizligimda

Lodoslari yakalayin kameralar o gune çevrilsin.

Dogudan batmayacak güneş elbet .
Venüs gezegeni miyiz, biz
Tersine dünya değil ,ayın yakamozunun köprüsü ; doğurtulmuş bu yeni dünyada ; tan vaktinde ...

Didem Atav