yolculuk halindeyim her an yeniden ve yeniden başlayan hareket eden
sonsuz gibi görünren ama
aslında olmayan atom tanecikleri çarpıyor yüzüme geçiyor beynime dişlerime
bir geminin burnundayım kadife ceketimle gidiyorum ıslanıyorum
yolum sonsuz dalgalar akıntılar fırtınalar değişiyor aslında dönüyorum
bu dünyada bir aşağı bir yukarı denizler okyanuslar geçiyorum
hep aynı yere varıyorum
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta