Yolculuk Şiiri - Fatma Özer

Ellerinin arasından kayar gider mi?
Hiç ummadığın anda yok olur mu?
Yanındayken vardır da
Bir anda hiç olmamış gibi yaşanabilir mi?

Bir anda yok olur
Bir anda toprak olur benliği
Son yolculuğa uğrat der beni
Ellerinin arasından kayar gider elleri.

O âna kadar sessizdir hıçkırıkların
Bir an var ki
Evden çıkıp gidecek el üstünde
Varlığı rahatlatırdı nefes almadan dursa bile..

Toprağa uğurlamak gözler önünde
Evden çıkmasa derim anneme
Bir gün kaldı o soğuk beton üzerinde
Şişmesin diye bir makas üzerinde.

Seslendiler “hazırlanın”
“Cenaze arabası beklemekte”
Son kez dokunamadım izin vermediler de
O an işte!

Götürüyorlar dedemi
Betonda izi kalmış,içim yanar benim de
Son yolculuğa uğurlanacak
Bu uğurlama öksüz bırakacak GÖZLERİMİ DE…