Dalların ucuna doğru yolculuk
Yapraklar birer, birer basamak
Ah bir çıksam tepeye
Bir daha bakmasam geriye
Hep yükselsem
En uçtan en göğe
Arınsam yüklerden
Bir çıksam gölgelerden
Görünmesin ne siyah ne de gri
Getirsinler beyaz ile pembeyi
Evet uçta beklemek yok
Ya düşmek var kadarde
Ya da sonsuz yolculuk
Yaratana götüren sevgi
Tekrar yaratılana döndü
Bu bir muhteşem döngü
Çemberin ucu yok başı yok
Yolculuk kalbe yakın gözde yok.
Kayıt Tarihi : 12.9.2008 12:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!