Yol alıyoruz bilinmez bir ufkun dehlizlerinde
Hızlı giden bir vagondayız sanki
Her şey bir anda geçiveriyor siliniyor bilinmez bir biçimde
Dönüp arkamıza bakarken fark ediyoruz
Ne çok yol almışız akıp giden hayatın içinde
Zamanla kayboluyoruz zamanın içinde
Bazen bir durak da mola veriyoruz
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta