Seni saklıyorum
Kimselerin bulamayacağı bir yere
Kendimin bile
Kırmızı balkonunda ölüm gülümsüyor
Girmek istemiyorum eve
Kapı beni çekiyor
Korkumu süpürüyor yeşil dallarıyla bir portakal ağacı
Sen kokuyorsun beyaz çiçeklerinde
Yokuşlar çıkıyorum
Her adımım dilenci ilkbaharı topluyor bedenine
“Gitme! ” diyorsun
Gözlerin baskın çıkıyor sözlerine
“Canın Cehenneme! ”
Telefon direkleri batıyor yalnızlığıma
Mahalle pazarında
Naylon selelere gülümsüyor ölüm
Sen bağırıyorsun çingenenin ellerinde
“Gitme! ”
Kinle yıkıyorum deniz manzaralarını
Kapı diz çöküyor önümde
Gidiyorum senden
Hiçbir yere
Tel örgülerle sarmalıyor kalbimi ölüm
Düşüyorum
İsimsiz bir kadının
Abes düşlerini işlediği halı üstüne
Seni saklıyorum
Kimselerin bulamayacağı bir yere
Ölümün bile
09.04.2008
Aslı ŞahinKayıt Tarihi : 9.4.2008 19:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Servisteydim.. Önce bulanık sularda dağıldım.. Sonra kafamı kaldırıp etrafıma bakındım.. Ne gördüysem onu yazdım Bu dizeler çıktı ortaya.. Yazmasam az kalsın boğuluyordum..
saygılarımla
içten ve hüzün dolu anlatımla...
saygılar yüreğinize ve kaleminize...
TÜM YORUMLAR (7)