Yolculuk Şiiri - Murat Gevrek

Paldır küldür düşer
Eğenin üzerinden bulutlar
Vakit bitmiştir!
Artık her şey için geç
Midilli adasından yunan ezgileri gelir
Hasan Tahsin canlı gibi irkilir

Suratı pancar mavisi bir çocuk
Soğuk yemiş bir yanından
Gözleri ege denizi gibi mavi
İkici kaptan konyaktan sızmış
Bu gemi nereye gidiyor…
Tayfalar garip bir bakışta muzdarip oluyor
Gün çekiliyor
Saatler bir bitim yalnızlık
Bu kitabi üçüncü kez okuyorum
Deniz tutmuş
Ama harbi tutmuş
Yüzümde beyazdan eser yok
Bu iklimin bulutları
Birer katil gibi iniyor
Deniz kabarmış
Sonumuz hayrola…

Milano’dan geldim
Üç haftadır yoldayım
Girit’ten geçerken alabora olacağız sandım
Bir fıçı rom bitirdim…

Ya ben sarhoşsum
Ya gemi sallanıyor
Kaptanı gören var mı? Kaptanı!
Bu gemi nereye gidiyor
Az önce bir pırıltı gördüm
İskenderiye fenerimi?
Gülmeyin ben buraları bilmiyorum
Bu sisler dağılınca hatırlarım…

Malta’dan kaktığımızdan beri kara görmedim
Bir İskandinav şiveli kadın vardı
Saçları bükle bükle dökülüyordu omuzlarına
Yağmurda olsa aldırmıyordu
Güverteye demirlemişti…
Bir martı sebeplisi
Saat buçuğa iki var…
Daha bu yolculuk bitmeyecek mi?