Bilmezdim bu kadar güçsüz olduğumu
Bu kadar çocuklaşacağımı,
Bir yolculuk öğretti bana
Ölümsüz öksüz olduğumu.
Göz pınarlarım kurudu sanmıştım
Bu kadar ayrılıktan sonra
Son yaşın aktığına inanmıştım
İlk tesellisidir her ayrılığın
Bu,kadere uymaz inançlar.
Bir düdük sesinde gördüm Azrail'i
Bir duman renginde kara ruhumu,
Anladım gittiğim her yerde ben
Selâmsız,sabahsız garip olduğumu...
Kayıt Tarihi : 18.12.2005 14:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!