Yolculuğum Şiiri - Yahya Bozkuş

Daha güneş doğmamıştı
Sabahı gözlüyordu valizlerim.
Dürülmüş bükülmüş giysilerim.
Gözlerim uyumamış
Sevgiliye sarılmış bekliyordu kollarım.
Canımı acıtan bir duygu vardı belleğimde,
Korkuyordum valizlerimden.
Valizlerim alışkındı
Bir sürtük gibi sürünmeğe ardımdan.
Kanatlı kuşum, limanında
Uçacaktım ellerim böğrümde,
Avereliğime, gurbete
Bir ucundan bir ucuna dünyanın.
Yine başı bozuk
Yine yalnız.
Sevgiliyi bırakacak kollarım
Kendi dalgınlığına...

yahya bozkuş