Yolcuların Düşü Şiiri - Hüseyin Çıplak

Yolcuların düşlerinde yumruklaşan yıldızım.
Umutlanışlarda bilendi.
Zamansız sevdalar artık;
Belki bekleyişim ondadır
Geride sadece anılar kalır.
Yolcuları sormayın düşleyişlerde,
Onlarda toprağa tohum olarak düştüler.
Ütopyanın düşleyişinde,
Yeniden filizlenen sevdam.
Savaşın acımasız bombaları,
Kentlere düşerken.
Yolcular öldü,
Çocuklar ölürken,
Barışı savunmak ne kadar anlamsız,
Çocuklar ölürken;
Birer, birer.
Bu sesizlik neden,
Bir bilebilsen.
Yüreğimin fırtınalarını
İnsanlığın ölümünü izlerken..