Acabalarla dolu kaygı yükünü doldurmak mıdır yolcu olmaktaki gayesi insanın
Ya da ya dalarlamdolu kendini kaybetme korkusu mudur Paslı bir Mıh gibi çürümüş ıslak bir tahta üstüne öylesine durma isteği
Ve en üst manasıyla kendinin öz benliğinin farkına varmak için çıkılıyorsa yola
Kimi dostuna arkadaşına komşusuna sevdiğine kendini aramak için gider
Kimi ise kendini yitirmek adına
Belki de kendimi kötü sevmemdi yalnızlığı zindan eden bana
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta