Güzeli Aramak
İnsan oğlu,
her zaman güzeli arar;
fakat güzellik vermeye,
çaba göstermez.
Kimi gözlerde arar ışığı,
kimi sözcüklerde bir umut;
oysa güzellik,
verildiği yerde çoğalır,
paylaştıkça parlar,
saklandığında solar.
Güzellik ararken unutur insan,
kendi kalbinde saklı cevheri;
bir gülüş, bir dokunuş,
bir el uzatmak,
dünyayı biraz daha aydınlatır.
Yol uzundur, arayış bitmez;
her adımda bir sınav,
her bakışta bir aynadır.
Güzeli arayan,
önce kendi içini temizlemeli,
ve vermeyi öğrenmeli.
Ve belki bir gün fark eder insan,
güzellik, aranan bir hazine değil,
yaşanan ve paylaşılan bir nefestir,
her kalpte yeniden doğan bir ışık.
14.08.2025
~ Gülay Özdemir ~
Kayıt Tarihi : 15.8.2025 16:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorumu okuyan değer katan yüreğiniz'e bıraktım:))
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!