Uzun bir yol hikayesiydi benim yüreğim o yolun sonu hiç gözükmedi. Uçsuz bucaksızdı hep, derin, yürümesi zor, anlaşılması imkansızdı hep. Olmazların içinde en çok da susmalar yakıştı bana. Yoldaşım oldu bir sigara yanında bir kahve bir de gece. Sessizce açtığım müziklerin eşliğinde dinlendim. Biraz da geleceğe yatırım tabi örülmüş duvarın üzerine bol dikenli bir gül sarmaşığı güzel de kokar. Sonra herkes ne düşüyorsa yüreğine onu yaşasın benden uzak kendilerine yakın....
~oya erzurumlu~
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta