Yağmurlar götürürken bu şehri
Dört duvarın sessizliğinden çoğalırdı yalnızlık
Yağmurlar götürürken bu şehri iklimler değişirdi
Bahara gebe bu Şubat akşamında
Ölü feryatlar yükselirdi, buğulanmış camların ardından
Ve bu şehri yağmurlar götürürdü
Doğmamış bedenlere ekilirken ayrılık tohumları
Bir şehirden başka bir şehre
Ölü bedenler taşırdı
Terazidere tramvayı
On-onbeş uçağı
Yağmurlar götürürdü bu şehri
Bir yolculuk başlardı
Şehr-i Istanbul'dan
Diyar-i Bekir'e
Hicret ederken bu şehirden
Bir beden daha büyürdü
Acı
Hüzün
Ve Yalnızlık
Ben terk ederken bu şehri
Geride
Öksüz kaldı bir çift göz
Ve bir dostun son elvedası...
Mir Serhedî
Kayıt Tarihi : 20.5.2016 14:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!