Yol Ayrımı Şiiri - Habip Gündüz

Yol ayrımındayım, beni neler bekliyor bilmiyorum
Geçtim önce huşu yolundan
Yolda tanrı yanımdaydı gösterip dağları
Getirdi beni eski yol ayrımına
Oturdum orada konuştum birkaç sene ruhumla
Ve sonra dedim “ilerlemeliyim geçiyoruz vuslat yaşını”
İlerledim bilmediğim yolda birkaç ömür
Tanıdım benden öteyi öğrendim sevda yaşını
Ve dönecekken köşeyi birkaç adım kala
Aynı anda bir ağızdan hem ruhi hem Tanrı söylediler durmamı
Nasihat ettiler bana dönüp yeniden başlamamı
Sordum ruhuma “Ya ileride güzellikler içinde sonsuz sevda varsa?”
Ruhum dedi “Ya onları hiç görmemen gerekiyorsa?”

Döndüm arkamda belki güzellikleri belki kötülükleri bırakarak
Döndüm yol ayrımına tek ömürde
Sordu yeniden bana Tanrı “Seç yolunu dünyalı fani”
Sunmuştu bana o yalnız 2 yol
Bir sağa bir sola bir de sana baktım.
Oysa yoktun şimdiye dek yanımda
Neden gelmiştin sen de yol ayrımına
Durdum düşündüm yine birkaç sene
Tanrı seslendi “Vaktin azalıyor Ey Ademoğlu”
Uyandım sonunda mevzuya
Hangi yolu seçersem sonum o olacaktı
Belirlenmişti hayatım gibi sonum da
Bu kez kalktım ayağa ve konuştum Tanrıyla
“Ey Ademoğullarını yaradan yüce tanrı Yalnız beni mi görür gözlerin, Yalnız bana mıdır bu dünyadaki kötü kaderin? Ne yazdıysan o gelir başıma hiç mi güzel kelam etmez kalemin?”

Dedi “İmtihandır belki de hepsi sana. Geldin buraya kadar dayandın 16 adım her adımda öldürdün 10 bin insan Yaşattın birkaç vicdan. Konuşmaya çalıştın hep benimle, yaradılan olduğun için acı çektin her gece. Ne gelmemeliyse başına bir insanın o geldi başına bir başına kaldığın zamanlarda. Şimdi ister seç yolunu gör sonunu bu sefer ne ben varım ne de ruhi dostun. İstersen dur burada dök içini bana bildiklerimi söyle ama seçeceksin birgün yolunu.

Dedim “Dünya tatlı yalan, Ölüm acı gerçek. Güldürmedi yüzümüzü güldürmeyecek.”
Vedalaşıp dostumla son kez bakış attım sana.
Sırtlanıp küfemi döndüm sırtımı Tanrıya
Dedim “Sen tanrısın bilirsin her şeyin doğrusunu ben de tattım bu kez bilgeliğin olgunluğunu”
Bu sefer de ben yarattım 3. Yolumu
Başladım dönmeye doğduğum yere doğru

Gidiyorum yolda ne dünya dönüyor ne ay batıyor
Durdum oturdum bir köşede
Ne konuşabiliyorum ne de yazabiliyorum
İntikam almak mı istiyor benden Tanrı
Bundan sonraki hayatım Tanrının intikamı mı olacak
Yoksa dönecek miyim birgün o yol ayrımına görecek miyim Ruhi’yi tekrar?
Bulabilecek miyim ruhumu sokaklarda?
Konuşabilecek miyim tekrar Tanrıyla?
Yahut gerçek miydi bunlar konuşmuş muydum Tanrıyla?
Gerçek değilse uyanmalıyım rüyadan
Gerçekse dönmeliyim yol ayrımına
Görmeden evvel sonumu seçeceğim yolda
Bırakmalıyım ruhumu orada Tanrıya