Yol arıyorum Şiiri - Dağlar Özügüç

Mutluluk yetinmeyi bilenlere limandır
Mutsuzluk ise acımaz küllerine gömer insanı
Bu sebeple sırların sırrına ermek için
Bir naçiz bedende inanç biraz diri kalmalı
Göğsünde gönül sürgününü besleyenin
Filizlenmiş bir diri kanalı olmalı
İnananlar gelecekten ümidini kesemez
Kalbindeki merhameti gölgeleyen bir çınarın bulunmalı
Bazen lügatındaki kelimeler
Hissiyatını ifadeye kifayet etmez
Mecburen sessizliği seçer merkezinde oturursun
Güzelliklere karşılık vermekte geç kalma
Ayarsız terazide gönül tartma incitirsin
Artık neye üzüldüğümü bile bilmiyorum
Sevginin ruhunda bırakılan boşluğu dolduramıyorum
Yalnızım artık soğuk gecelerde üşüyorum
Beni saracak bir yalın şefkate yol arıyorum