Yokum Şiiri - Erdinç Öncü

Arabanın camından
Sigaranın kalanının, kullanılan peçetenin atıldığı,
Kapı açılarak sigara küllüğünün yere boşaltıldığı,
Tüm camları açıp, müziğin son ses dinlenildiği,
Egzoz sesinin sokakları inlettiği,
Yerde!
Ben nasıl olabilirim ki,
Diyorum aklımdan.

Geçip de apartmanın karşısından
Bir kişiye sesini duyurmak için,
Arabadan inerek kapı ziline basmaktan üşenildiği,
Klakson çalarak, bir kişi için tüm mahallenin rahatsız edildiği,
Sürücü iken, kendini boğanın üzerindeymiş gibi,
Araçların yayalar üzerine sürüldüğü,
Yerde!
Ben nasıl olabilirim ki,
Diyorum aklımdan.

Geçtiğinde başından
Anlamak, anlayabilmek tamamen yanlış,
Ne mutlu anlayabilmişsen, yaşamadan,
Sana batırılmadan çuvaldız.
Elin ayağın gibi, yolda yürüyor gibi sağlam,
Ustalardan daha usta gibi aracını kullanamadan,
Ben uzmanım, doğrusunu ben biliyorumun denildiği,
Yerde!
Ben nasıl olabilirim ki,
Diyorum aklımdan.

01.08.2007