Yoksun Şiiri - Nurettin Tan

Ben hep"aşk"ca konuşurum
Sen hep "sessizce"ce..
Sonra çekip gittin yersizce.
Çaresizce bıraktığın arkada
Sensiz senli düşlere dalmakta.
Gidiyorsun...
Artık yoksun.
Yoksun ya sen şimdi.
Artık herkese.
Bir "herkes nereye gitti kadar uzağım"
Onlarla konuşmuyor
Onlarla gülmüyorum
Yaşadığıma dair hiç bir belirti göstermiyorum.
Ne kadar göz kırpsa da hayat bana
Tam sırası şimdi yeniden başla desede...
Hayatımın fırsatları gelip geçsede.
Olsun ne fark eder
Sen yoksun...
Yoksun ya sen şimdi.
Yeni bir hayat, artık hayal.
Seninleyken ki hayat artık bayat.
Sıkılırsan orada bensiz şayet...
Çekinme
Gel...
Açtığın yaralar bağlamadan kabuk
Gel çabuk...
Bu gün erken yarın geç olabilir
Belkide yarın olmayabilir..
Gel geç olmasın ki..
Sonra gelmesi güç olur belki...

N. TAN