Yoksun...Oysa nasıl korkardım sensizliğimden hatırlıyor musun? Nasıl ürkerdim geceleri karanlıktan çocuklar gibi...Nasıl saklanırdım kendi benliğime,nasıl çekilirdim içime...Kendi kabuğumda gizlenirdim bütün o kapımda bekleyen acı yükünden kurtulabilmek için...Seni tutabilmek için nasıl da çırpınırdım...Nasıl bakardım gözlerinin içine...Nasıl titrerdim üzerine...Nasıl sakınırdım seni kendimden bile...Yanımda kalmanı,yanında olmayı nasıl dilerdim...Kollarımda kalman için,dizlerimde durman için nasıl yalvarırdım içten içe...Ruhum varlığının esaretinde kaç sabahı bekledim öyle ümitsizce...Kaç geceden kaldım öyle bir başına nöbette...
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta