Yoksun! Şiiri - Dilek Hokkaömeroğlu

Gözlerin gülümseyiş medcezirlerimde
Gülüşün kaldı bende
Sensiz kaldığım anlarımda yürek ruzgara inat
Vazgeçemediğim...
Telaşlı kaldırımlarımlarda adımlarım
Donuk
Sevimsiz
Her baharım..
BiR çocuk ağlıyordu gözlerinde unutulmuşluk

Şehrin ışıklarında geveze RUH..
Kanadım kırık şimdi
Renklerin ağlıyor ellerimde
Yorgun bir savaşiçı şimdi silahsız
Yokluğun yalnızlık..
Soğuk
Can telaş
SEN ölümsüz...

Issız bir liman şimdi ışıklar bitik
Dalgalar suskun
Yakamozlar sessiz renksiz
Kum taneleri kadar
Ayrılık
Özlem
SENSİZLİK.

Deli akıllı güzel çirkin yaşam
Yalnızlık tatlı gülüşler konuşkan
Dilenci mutluluğa
Haziran düşlerim.
Bir kayıkçıyım şimdi
Teknem alabora
Maviler yıkasın düşleri
Ağlayan çocuğu sustur masallarla
Gülümse...

Cam kırıkları ile dolu zaman/da
Korunaklı anlarda
Kırılmışlık
İncinmişlik
Sakin bir yürek.kendi kuytusunda
Gitme/ler
Hep aynı dil/de
Solmuş bir resim şimdi
Deniz bana küsmüş...
Ben kendime..

Fırtınaya yakalanan bir tekne içinde umut gömüldü karanlığa....