Yoksulum Şiiri - Hilal Güneş

Ben bir avrupali
varligin kol gezdigi kitanin bir sahsi.
Biliyormusun ücüncü dünya yoksulum,
Ben senden dahada yoksul dahada acim.
Sen orada yemege ekmek bulamazken
Ben burda dünden kalan ekmegimi
bayat diye cöpe atarim.
Sen giyecek bulamazken
ben sirf is olsun diye
haftanin iki günü alis verise cikarim.
Giyimimde renk uyumuna
ve özelliklede kaliteye dikkat ederim.
Bunalri yaparken seni aklima hicmi hic getirmem.
Utanirim sanma....
Aslinda utanmam bile.
Cünkü yoksulum, senden yoksul.
Utanmaktan yoksul,
Düsünmekten yoksul,
Kardeslikten yoksulum.
Daha neler var senin bilmedigin
Saymakla bitmez benim yoksullugum.
Dostluga aciz, sevgiye ac.
Önyargi kol geziyor,
Ilke;
Sana yaklasan olursa kac,
Cikarin olana yaklas olmus.
Bizim o senin varlikli bildigin
fakat aslinda hic bilmedigin
burada....
Esas yoksulluk iste avrupada! ! !