Yoksulluk evine kar düştü bir ikindi vakti,
Bir tokat gibi…
Yoksulluk evinde elleri üşüdü çocuğun,
Yandı kalbi annenin.
Yoksulluk evinde evin bacasından hiçlik tüttü,
Biz hiç görmedik.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
kenarda kalmışlardı, şaşaalı hayatlardan fırsat olmuyordu o ''yoksulluk evi''ne uğramak
duyarlı duruşunuzu saygıyla selamlıyorum
tebrik ederim...
aşk şiirlerinden kaçtıkça dinleniyor ruhum.. ne güzel yoksulluk üzerine.. Anlamak sınavları bu olsa gerek.. Yazmanın değerini vermek de..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta