Gam,kasavet,keder hep dertler bende
Genç yaşta boynumu, büker yoksulluk
Bir insan sitemkâr olur mu günde
Gözümden kanlı yaş döker yoksulluk...
Hayat amir olmuş,yoksulluk alim
Yavan ekmek,acı soğana talim
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Yoksulluk en büyük düşmandır dünyada çok anlamlı bir şiir idi tekrar okudum
ALLAH rahmet eylesin değerli can dost mekanın cennet olsun selamlar
Gönderiyorum
Biz de bir insanız nefsimiz olur
Yavrular perişan,aç,susuz kalır
Bir canım var, versem onu da alır
Yuvamı başıma,yıkar yoksulluk...
Değerli ustam bu yoksulluk bu dünyada bizi bırakmaz öyle görünüyor
Bari o bir tarafta bırakır öyle diye sim geldi lafdan sözden almıyor
Zenginin yanına hiç uğramıyor bu ne iştir işin içinden çıkmak zor
Bizlerde kafamız atınca böyle şiirler yazıp hırsımızı alırız
Çok etkili yazmışsın gönülden tebrik ederim kalemine sağlık selamlar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta