Bir sonbahar günüydü,
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Benim gibi çıplak yalnızlığın koynunda
Çaresiz umutları sönmüş;
Kan ağlıyor bütün günün ardında
Geceler tutkun,geceler vurgundur bana
Bırakmıyor perişan yakamı...
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta