Yavaş yavaş artık kaçıyorum insanlardan.
Ne bir garip rüzgârın kölesi,
Ne de yağmurun esiri olmak.
Güneşi bile unuttum…
Geceler uzun aydınlık.
Kahırla geçen azimli düşmanla,
Bir arada yaşamak.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta