Yokluğunu Ateşe Verdim

Aklıma gelince sen
yüreğimin ummanları
dalga dalga göğsüme çarpar.

Sensizliği fısıldar eylül
kokusuna seni katıp
en güzel hülyanın bestesinde çalar.

Yokluğunu ateşe verdim tenime dokunduğun yerlerde
Hasretine sarı hüzünler ekledim yediveren yalnızlığı gecelerde.

Matemler vuslatı ekledi
çığlığı sessiz şehrimin yolarına
Baharlar kardelen yetiştirdi
sensizliğin diz çökmüş ağlamalarına.

Yalanlarını tek perdede oynayan hayat
kuytu zamanların kırk yerden yamalı dualarıyla
gönlümün mısralarını dudaklarında yakar.

Yokluğunu ateşe verdim tenime dokunduğun yerlerde
Hasretine sarı hüzünler ekledim yediveren yalnızlığı gecelerde.

Efkarına eflatun geceyi ekleyip
bıçak sırtı sözlerle geldim
yüreğinde nadaslar yakan koynuna.