Benim senle olan kavgamdan kime ne
Sende bilirsin benim için hayatım kendi halinde
Dili olsa da söylese abu hayat,
Uyandım ve ömrümün geri kalan ilk günümde
Senden kalan kalan Dört duvar penceresinin gölgesinde
Uçsuz bucaksız sessizliğinden gücünü aldığım bu sefer
Benim payıma düşen her gidişlerin arkasından el sallamaktı hayallerime
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta