sensizliği yaşıyorken en acımasız haliyle,
yarıyorsun karanlığı ortasından,yıldırım gibi.
çıkıp geliyorsun ümitlerin tükendiği an.
bir ondörtlü olup dayanıyorsun sensizliğin şakağına,
patlıyorsun hiç tereddüt etmeden.
seninle doluyor kainat bir anda,
seninle doluyor sevginle dolu yüreğim.
bunalmışlığıma Hızır oluyorsun,
yetişiyorsun imdat demeden daha.
varlığınla boğazına dayanıyorsun,
şahdamarını kesiyorsun sensizliğin.
uzakta da olsan kilometrelerce,
sensizliği içsem de yudum yudum,
tenim değmese de tenine,
yüreğimle dokunuyorum yüreğine.
budur katlanmamın sebebi,
budur ayakta tutan beni.
ey sevgili
ey ümit
ey derdimin dermanı
bir gece yokluğunda böyle yaşandı.
yokluğunda bir gece böyle yaşandı.
Kayıt Tarihi : 13.3.2006 00:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)