Yokluğuna Şiiri - Hasan Odabaşı

akşam dökülüyor gözlerimin saçağından
göksu misali yıldır yıldır yakamoz oynaşması...

sensizlik kağıt kesiği sanki
kapanmaz yaralara tuz misali göz yaşı...

masada sen artığı bir fincan acı kahve telvesi
buruk bir kaç hüzün sarısı boyalı bulut...

damla damla dökülüyor şimdiden özlem
alaca akşamlar gibi sol yanıma çökmüş ateş misali...

kar yağsın üşüyen yüreğim gibi üşüsün
sana hasret yüklü bir çift göz yumruk kadar deli yanım...

mevsim kış gözlerimde o tuhaf telaş
içimde boğulmuş rengi solmuş sefil bir kaç umut kırıntısı...

her tanede bin özlem birikecek
gözlerimin sen bakan masum yamacında öbek öbek...

gözlerim hep yollarda kalacak
avuçlarımda aminsiz dualar ardından öylece boynu bükük bakacak...

yokluğuna ağıt akacak
buz yeşili gözlerimin bahar gülüşlü sen doruğundan çağıl çağıl...

bir daha yıkılacağım
bir daha yıkılacak bu şehir üzerime
enkazında bir ben bir de sevdam...

bir daha yıkılacak
üşümüş ıslak yanaklarımda sıcacık o son öpüş...

bu koca şehirde yokluğun çok soğuk
biliyor musun çok soğuk üşüyor tenime sinmiş sıcağında titreyen seviş...

bilmiyorum alışmalı mıyım bu zemherilere
bu kaçıncı benden içime göllenmiş sen hasretinden gidiş...

yokluğunun kaçıncı dakikası
şimdiden özledim bilesin bal damlası gök kuşağı sevinçli gözlerini

yokluğuna ağıt yakacak bir kaç damla mahcup sen öksüzü göz yaşı...