Bu gün, ilk kez yokluğuna yenildim..
Daha fazla hükmedemedim gözlerime ağlamaması için..
Gözlerime yüreğime sözüm geçmedi..
Yüreğimdeki sensizlik yangınına esir düşmeye,
İlk gözlerim başladım ve erkenden kapattım..
Sensiz dünyamdaki gerekli gereksiz ışıkları..
Ve karanlığın en karanlık köşesindeydik yokluğun ve ben...
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta