Yokluğun Cehennem Varlığın Cennet

Araftayım, ne yaşarım ne ölürüm,
Ömrüm enkaz, altında ben bir kördüğüm.
Soğukta donarım, aç susuz beklerim,
Sessiz çığlıklarım yükselir, kimse gelmez, bilirim.
Şeytanlar susmuş, vicdanlar sağır,
Et kemik yığınıyım, ceset gibiyim, nafile bir esir.

Enkaz altındayım, ne kurtaran var ne ölüm,
Bu dünyada yaşamam, sadece beklerim hüzün.
Beklentisiz, hesapsız, kitapsız bir yolcu,
Anlamsızım, umutsuz, ne bir ışık ne bir soncu.
Ama sen, canıma can katan bir bahar,
Yokluğunla içimde büyüyen bir kâbus, bir kar.

Sen bir sevgi, saygı, merhamet deryası,
Hoşgörü, sadakat, barış, huzur dünyası.
Biliyorum, bir gün geleceksin, ruhuma şifa,
Sen benim her şeyim, kalbimde bir yara, bir siya.
Yokluğun azap, varlığın tek umudum,
Kalbim seni ister, sensiz her an zulüm.

Zaman durmuş, sensizlik bir ölüm,
Yokluğun cehennem, ateşinde geçmez gece, bu gönül.
Gözlerin aklıma gelince doluyor gözlerim,
Gözyaşım olursun, uykumda seni görürüm.
Rüyamda seni gördüm, ne güzel bir rüya,
Kabus bile olsa, sen varsan olur dünya.

Umut dolarım, sevgi dolarım, hayat dolarım,
Sen gelince dünyalar benim, mutluluk bulurum.
Rüyamda kanser olmuşum, hastanede yatıyorum,
Ölümün sessiz çığlıkları, acılarla doluyorum.
Ama sen geliyorsun, elimi tutuyorsun,
Başucumda bekliyorsun, ruhuma dokunuyorsun.

Ölüyorum, öbür dünyaya hicret ediyorum,
Ama mutlu ölüyorum, seninle huzur buluyorum.
Azrail canımı alıyor, en güzel anda,
Sen varsın, mutluluğum başka ne ister ki dünyada?
Rüyamda seni görsem, o gün dolarım neşeyle,
Ölsem bile sen varsın, ölüm bile güzel hediye.

Kalbimde yerin sonsuz, mülkün benim,
Sen sevmesen de dolmaz yerin, ey sevgilim.
Her şeyim oldun, umudum, yaşama sevincim,
Rüyamda görsem seni, mutlulukla dolup taşarım.
Yokluğun cehennem, varlığın cennet bahçesi,
Rüyamda gördüm seni bu gece, kalbim senin esiri.