Yokluğun Cehennem Şiiri - Şiir Emekçisi

Yokluğun Cehennem

Sensizliğin içindeyim, bir yanım boşluk,
Zaman donmuş sanki, kalbimde bir yokuş.
Her adımda sen, her nefeste hasret,
Yokluğunla yanıyor içimde mahşer.

Geceyi yırtıyor sessiz çığlıklarım,
Göğe ulaşmıyor artık dualarım.
Bir ateş var ki sönmeyen içimde,
Yokluğun cehennem,
Ben de zebaniyim kendime.

Gözlerim seni arar her köşe bucakta,
Adını sayıklar dilim uykularda.
Bir resmin kaldı, solgun ve sessiz,
Baktıkça yanarım, yandıkça eksiksiz.

Kalbimde inilti, gözümde kül var,
Sevdan zehir gibi damarlarımda akar.
Bir gün döner misin, bilmem ne zaman,
Yokluğuna mahkumum edildim
Zamansız bir zindandayım.

#kemalyıldırım